فواید بیماری پارکینسون Fundamentals Explained

فواید بیماری پارکینسون Fundamentals Explained

Blog Article

سموم:  قرار گرفتن در معرض برخی سموم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.

پزشک متخصص به حرکت بازوها و پاهای بیمار دقت خواهد کرد و قدرت و تعادل عضلات او را بررسی می‌کند.

برای فردی که به بیماری پارکینسون مبتلا است، پزشک برای او برنامه ای را در نظر می گیرد. این برنامه شامل موارد زیر است :

کاهش قدرت بخصوص در ماهیچه هایی که بدن شما را صاف نگه داشته و باعث خم شدن به جلو می شود.

افزایش مصرف نمک و داشتن وعده های زیاد با حجم کم باعث می شود تا فشار خون و سرگیجه نداشته باشید.

به طور میانگین ، طول عمر افراد مبتلا به پارکینسون ۸۱ سال محاسبه شده که با میانگین امید به زندگی جهانی برابر است. اما باید پذیرفت که بیش از هر چیزی ، امید به زندگی و طول عمر افراد به روحیه فرد و اینکه آیا واقعا درمان را جدی و به امید بهبودی دنبال می کند یا خیر ، وابسته است : ممکن است فردی در سن پائین به پارکینسون دچار شود ، مدت زیادی با بیماری دست و پنجه نرم کرده ولی نهایتا شکست بخورد ولی یک فرد ۶۵ ساله مدت کمی درگیر بیماری باشد و نهایتا بیش از ۸۱ سال هم روند بیماری پارکینسون زندگی کند.

امروزه درمان خاصی برای پارکینسون پیدا نشده است؛ اما خوشبختانه بر اساس تحقیقاتی که انجام شده است، می‌توان در آینده ی نزدیک به درمان قطعی پارکینسون دسترسی پیدا کرد.

امروزه برخی از روش‌های جدید برای کنترل علائم عبارت است از:

بُروز مشکلات جدی در وضعیت قرارگیری اندام‌های بدن (مثلا خمیدگی شدید)

علائم اولیه بیماری پارکینسون ممکن است ناشناخته باقی بمانند.

سن : افزایش سن یکی از خطرات ابتلا به این بیماری می باشد. به طور کلی می توان گفت ۳ درصد از افراد ۶۵ سال و بالای ۵ درصد از کسانی که ۸۵ سال هستند در معرض ابتلا به این بیماری می باشند. بیماری پارکینسون اختلال بر سیستم عصبی می باشد که معمولا در افراد مسن دیده می شود. از آنجایی که این عارضه ارثی نیست ، جهش های ژنتیکی به طور تصادفی اتفاق می افتد و اغلب محققان می گویند ترکیب عوامل محیطی و ترکیب ژن ها می تواند در وقوع آن موثر باشد.

ایجاد لرزش یا در اصطلاح پزشکی ترمور ، در بدن حتی در هنگام استراحت

برای دفعه بعد که نظر می دهم نام، ایمیل و وب سایت من را در این مرورگر ذخیره کنید.

 پارکینسون نتیجه کاهش سطح دوپامین در مغز است.  ممکن است بتوانید سطح این هورمون را به طور طبیعی با غذا افزایش دهید.